Hayaller

Yurda geldim. Yani artık yeni evime. Aslında yaptığım planlara göre bugün artık ne olursa olsun ders çalışmaya başlamaktı. Sabah erkenden kalkıp kütüphaneye gitmekti. Ama olmadı. "Cici", yakın arkadaşım olur kendileri hatta dert ortağım, ile beraber gidecektik kütüphaneye ve beni saat 7'yi 5 geçe arıyacaktı. Aramadı! ve pişmiş kelle gibi sırıtarak uyuya kalmışım dedi. Neden bu kadar kızıyorum çünkü bu adam her zaman uyanan herhangi bir çıtırtıya dahi uyanan bir adam ama gel gör  ki iki oda arkadaşı sabah gelip ses çıkardıkları halde uyanamayıp saat 11e kadar uyumuş! Pehh! Normal zaman da 10'a kadar bile uyumayan daha doğrusu uyuyamayan adam gel gör ki ondan beni kaldırmasını istediğimde uyuya kalıyor! Çok kızgınım. Ben hayallerimi ona anlatmakla onunla paylaşmakla hata ettiğimi bile düşünüyorum açıkçası. Neyse bunları konuşmayacağım. Önemli olan benim yapmam gerekenler. Öncelikle odamı toplamaya başlıyacağım. Bu arada dergilerden bütün konuları yani türkçe, matematik, geometri,fizik,kimya, biyoloji hatta tarih coğrafya ve felsefeyi bitireceğim. Sonra elimde olan bütün kaynakları çözüp yeni kitaplar alacağım ve hayallerimi gerçekleştirmek için elimden geleni yapacağım. Çünkü yapmak zorundayım. Bu son şansım. Artık hayallerimden vazgeçme zamanını çoktan yitirdim!

Küçük bir kaçamak

Sıkıldım. Şu bayram bir an evvel bitse de yurduma geri dönsem. Hayat ne kadar garip değil mi? Üniversiteyi kazandığım ilk yıl hatta yıllarda biran evvel tatil gelse de eve gitsem diye dört gözle beklerdim. O otobüs saati hiç gelmez,  otobüse binince de o yol hiç bitmezdi. Şimdi ise artık eve geldiğimde çok sıkılıyorum. Biran evvel bitse şu tatil de gitsek diye bakıyorum. Resmen gün sayar oldum. Neyse sadece 2 günüm kaldı pazar akşamı saat 6buçukta biletim var. Huzurlu ama biraz dağınık odama yurduma dönmeme. Sigara da içemiyorum zaten üstüne birde misafirler gelince artık iyice huysuzlanmaya başladım.
Misafirleri hiç sevmiyorum çünkü bana ulaşamadıklarımı ve ezikliğimi hissettiriyorlar. Aslında artık ezik kalmıyorum yerine göre davranmasını öğrendim diyebilirim ama gene de hayallerimi gerçekleştirmeden tam anlamıyla ben olamayacağım sanırım.
Hayaller! Büyük hayaller. Ulaşılması zor olmayan ama uğraş, çaba gerektiren hayaller. Kısaca anlatmak gerekirse; şu an fen fakültesinde bir bölüm okuyorum ve bu yıl 4. yılım. Ama ben ilk sınava hazırlanmaya başladığımdan beri hep tıp fakültesini kazanmak istiyorum ve bu hayalimin peşini de yıllardır bırakmadım. Bu sene tekrar hazırlanıyorum. Bu arada geçen sene bir de dershaneye gittim ailemden habersiz ama olmadı. Hırsıma kurban oldum. Bu sene tekrar yılmıyorum ve tekrar hazırlanacağım. gerçi daha tam anlamıyla başlamadım. İzmir'e dönünce güzel bir programla çok sıkı çalışmayı planlıyorum ve bu sene kazanmam gerekiyor artık. İşte içinde bulunduğum sıkıntı bu durumdan ibaret. Bazen diyorum sadece çalışacaksın olay bundan ibaret ama bazen de diyorum ki bütün dertler üzerime üzerime geliyor. Neyse bu güzel bayram gününde içimi karartmayacağım. Özetle ruh halimi anlatma istedim.
Gelelim bugünün tadını çıkarmaya. Şimdi evdekilere küçük bir kaçamak için beyaz bir yalan söyliyeyim ve bir kahve ve sigara molası vereyim en iyisi :) O zaman en sevdiğim dakikalar başlasın!
Bu şarkı da benden olsun:

Yeni bir başlangıç

Ne yazsam, nerden başlasam diye düşünüp duruyorum iki gündür. Aslında her şeyi ayarladım yeni bir mail adresi, yeni bir blogg ve yeni bir twitter adresi. Tamam her şeyi yaptım da neden başlayamıyorum. Başlayamayınca da bu sefer düşüncelerim değişmeye başlıyor. Acaba hiç bulaşmasam mı bu işe diye. Eğer günlük yazmak istiyorsan otur oturduğun yere bir sürü güzel cicili bicili defterlerin de var onlara yaz dur. Ama yoook öyle olur mu? İlla ben zoru ulaşılamayanı yapacağım.
Neyse sonunda bir hatta bin bir hevesle başlamaya karar verdim. Yeniden yazmak ve yazarken de yaşadıklarımı tekrar sorgulamak. Bir nevi iç hesaplaşma.
Hiçbir şey için söz vermiyorum. Hergün kesintisiz yazarım gibilerinden. Ama içimdeki niyete gelecek olursam evet hergün yazmak çok isterim. Hatta bunun da ötesinde hergün belli düzenli bir planımın olmasını ve ona eksiksiz uymak çok ister miyim? Tabi ki çok isterim hele şu aralar en içten dileklerimle isterim. Amma velakin ne desem boş. Bir bakmışsın evet hergün yazıyorum mükemmel gidiyor bir bakmışsın ki tık yok. Bu kız kayıplara karıştı. Neyse lafı fazla uzatmak istemiyorum. Olayları akışına bırakıp güzel şeyleri görmek istiyorum sadece.
Gelelim kendimden bahsetmeye. Nasıl anlasam nerden başlasam bilmiyorum. Zor hem de çok zor bir konuya girmiş bulunmaktayız. Ama kısaca yeni hem de yepyeni bir başlangıç yapmak istediğimden bahsedebilirim sanırım. Hayallerim var ve onlara ulaşmak için elimden geleni yapmaya çalışacağım. Burada yazacaklarım da bu yolda yürürken yaptıklarım, yapacaklarım ve düşündüklerim olacak sanırsam.
Son olarak Sezen Aksu'dan Kutlama :) iyi geceler